Kies nú voor een abonnement met korting Word abonnee
Abonneer nú met korting Word abonnee
  1. Tests

    Topfield TF4010 PVR Plus: Opvolger van een klassieker

    Topfield staat al jaren bekend om zijn degelijkheid, met name in het segment van de PVR-ontvangers. Het Koreaanse merk lanceerde onlangs een compleet nieuwe ontvangerlijn, waarvan we dit keer de TF4010 PVR Plus bekijken.
    20 december 2015
    0.0
    comments 0
    Topfield TF4010 PVR Plus: Opvolger van een klassieker

    Topfield staat al jaren bekend om zijn degelijkheid, vooral in het segment van de PVR-ontvangers. Het Koreaanse merk lanceerde onlangs een complete nieuwe ontvangerlijn, waarvan we eerder de TF6000 PVR bespraken (TVSatellite nr. 22/2006). Dit keer nemen we de Topfield TF4010 PVR Plus onder de loep. Deze wat eenvoudiger uitgevoerde ontvanger is de opvolger van de ‘klassieke’ TF4000 PVR.

     

    Hardwarematig zit het met de ontvangers van Topfield eigenlijk altijd wel goed. Dat mogen we ook van deze TF4010 verwachten. Wel zijn we nieuwsgierig of de ontvanger ook handig is in het gebruik, en of hij alles kan wat de gebruiker wenst.

     

    De zilverkleurige Topfield oogt degelijk, en een stuk moderner dan de ‘oude’ TF4000. Vergeleken met de luxe TF6000 is hij uitgerust met een standaard, sober display: het toont maximaal vier cijfers in een groene kleur en geeft aan of er een opname gemaakt wordt. Geen fratsen dus. Rechts van het display bevindt zich een klepje waarachter twee Common Interface-sloten schuil gaan. Om naar de Nederlandse of Vlaamse zenders te kunnen kijken is er een Common Interface module nodig, die – voorzien van een geldige smartcard - in één van de twee sloten geschoven wordt. De standaard navigatietoetsen (standby, channel +/- en volume +/-) zijn links van de voorzijde geplaatst. Handig als de afstandsbediening het mocht begeven. De bijgeleverde afstandsbediening ligt lekker in de hand. De toetsen voelen erg prettig aan en de navigatieknopjes zijn prima bereikbaar met de duim.

     

    Twee tuners

    Aan de achterzijde vinden we naast de gebruikelijke twee scartaansluitingen (tv en video) en RS232-poort ook een S/PDIF-uitgang om audio digitaal door te sturen naar een hifi- of home cinema set. Verder zijn er RCA audio/video-uitgangen en tot slot vier LNB-coaxconnectors. Omdat de ontvanger beschikt over een dubbele tuner is er twee keer een in- en uitgang voor de LNB aanwezig. Als de ontvanger aangesloten is op een schotel met twin LNB kan er naar de ene uitzending gekeken worden terwijl er op hetzelfde moment een ander programma wordt opgenomen. Het is jammer dat er geen USB-aansluiting is: PVR-opnames kunnen alleen op de harde schijf bewaard blijven, en niet worden overgebracht naar een pc.

     

    Van start

    Er zijn twee handleidingen bijgesloten: allebei in A5 formaat en zwart-wit, de ene Engelstalig, de andere Nederlandstalig. Op 76 pagina’s wordt alles duidelijk uitgelegd. Prettig is dat er ook achtergrondinformatie wordt gegeven. Dus: wat is Common Interface, waar wordt PAL of NTSC gebruikt en zelfs waarom de LNB een hoge frequentie omzet in een lagere. Kortom, de lezer steekt er echt wat van op.

     

    Nadat de scart- en coaxkabels aangesloten zijn en de netsnoer in het stopcontact is gestoken, start de ontvanger op en verschijnt het hoofdmenu. Vooraf moet er een aantal systeeminstellingen gekozen worden. Zo kan de taal op Nederlandse gezet worden, gekozen worden voor breedbeeld of 4:3 verhouding, en hoelang de informatiebalk tijdens het zappen in beeld moet blijven. De menuopbouw is duidelijk en eenvoudig. Uiteraard is de schotelopstelling ook van belang. DiSEqC 1.0, 1.1, 1.2 en USALS worden ondersteund. Een draaibare schotel of een schotel met meerdere LNB’s is probleemloos aan te sluiten. En dat is afzonderlijk in te stellen voor de twee tuners die aanwezig zijn.

     

    Kanalen zoeken

    En dan kan er gezocht worden naar kanalen. Standaard staat de Hot Bird ingesteld. Dit zal voor de meeste kijkers aangepast moeten worden naar Astra, om te voorkomen dat de zenders van de populaire Astra-satelliet in de Hot Bird lijst terecht komen. Er zijn drie zoekmethoden. Via ‘automatisch’ zoekt de Topfield de satelliet af volgens de voorgeprogrammeerde frequenties, terwijl men bij ‘handmatig’ zelf een frequentie met bijbehorende parameters in kan stellen. Met ‘uitgebreid’ heeft men nog de extra mogelijkheid om gebruik te maken van PID’s.

     

    Door aan te geven of er gecodeerde en/of FTA-uitzendingen opgeslagen dienen te worden, is de zenderlijst redelijk naar eigen wens in te vullen. Het zoeken gaat echt supersnel: de Astra1-positie is in drie minuten helemaal doorzocht. Dat wordt door weinig andere ontvangers geëvenaard.

     

    Dagelijks gebruik

    Zoals gebruikelijk bij digitale ontvangers, verschijnt er tijdens het overschakelen naar een ander kanaal een informatiebalk. Daarin zijn de zendernaam, frequentiegegevens en het programma (mits de EPG wordt meegezonden) te zien. Deze balk is eventueel met een speciale informatietoets opnieuw op te vragen. Door daar nog een keer op te klikken, verschijnt er informatie over het huidige uitgezonden programma. Om nog meer informatie over de programma’s te krijgen, is de EPG-toets te gebruiken. Daarmee verschijnt er op de Nederlandse en Vlaamse kanalen een overzicht van het huidige en volgende programma. Qua zapsnelheid breekt de ontvanger geen records, maar is hij duidelijk sneller dan zijn voorganger:het overschakelen tussen FTA-kanalen duurt gemiddeld 1,7 seconde en tussen gecodeerde uitzendingen 2,3 seconden.

     

    Door op de OK-toets te drukken verschijnt de zenderlijst. Er is een keuze uit rangschikken op zendernummer of zendernaam. In het menu kunnen de favorietenlijsten bewerkt worden. Eigen zenders eraan toevoegen en verplaatsen is eenvoudig. Met een andere handige knop op de afstandsbediening kunnen we heel snel tussen twee interessante kanalen heen en weer zappen. Met Picture-In-Picture (PIP) houdt de kijker ook twee zenders in de gaten: één zender verschijnt in een klein vakje, terwijl er bij de grote weergave verder gezapt kan worden.

     

    Teletekst is er zowel in OSD als in VBI beschikbaar, dus zowel via de ontvanger als de teletekst-decoder van het televisietoestel (indien aanwezig). Beide versies werken naar behoren. De OSD-versie is opvallend snel: alle pagina’s worden in een geheugen geladen, waardoor de ontvanger vlot naar een andere pagina springt.

     

    PVR

    Bij iedere PVR-satellietontvanger is het weer de vraag hoe er omgegaan wordt met het opnemen van verschillende signalen. En is het signaal gecodeerd opgenomen, of niet? De Topfield blijkt hier uitstekend mee om te gaan. De regel is: zit er een smartcard in de CI-module voor de zender die opgenomen wordt, dan zal de opname ongecodeerd op de harddisk worden gezet. De opname is dan later altijd terug te kijken, ook al is er geen smartcard meer aanwezig. Mocht er tijdens het opnemen geen smartcard zijn, dan is de opname achteraf toch altijd nog zichtbaar te krijgen door de smartcard er op dat moment in te doen.

     

    Er kunnen maximaal twee uitzendingen tegelijkertijd worden opgenomen en naar een derde zender gekeken worden. Door op de record-toets te drukken start het opnemen, en verschijnt er heel handig rechtsboven in beeld de opname-informatie. Ook tijdens het zappen verschijnt dit iedere keer in beeld. Dat lijkt irritant, maar toch is het erg prettig om te weten dat er nog steeds opgenomen wordt. In de archiefmap, waar alle opnames terug te kijken zijn, is het mogelijk om mappen aan te maken. Daarin kan een opname verplaatst worden. Dit is erg handig om alles overzichtelijk te houden.

     

    In het menu is aan te geven of de timeshift-functie aan of uit moet staan. Standaard staat dit aan. Dit betekent dat de harde schijf steeds alles opneemt waarnaar gekeken wordt. Het is dan altijd mogelijk om terug te spoelen, of op pauze te drukken en later de uitzending te hervatten. De ontvanger lust harde schijven tot 400 GB.

     

    Conclusie

    De Topfield TF4010 PVR Plus is een zeer prettige ontvanger in het gebruik. Een goede afstandsbediening en gebruiksvriendelijke menustructuur zorgen voor een prettig tv-avondje. Verder is de PVR-mogelijkheid goed ontwikkeld. Het kunnen opnemen van twee programma’s tegelijkertijd is ideaal. Bovendien worden de opnames meteen gedecodeerd wanneer de smartcard in de CI zit. Dat het zoeken naar nieuwe zenders heel snel gaat, is een mooie bijkomstigheid. Het ontbreken van een USB-aansluiting is jammer, omdat opnames hierdoor de harde schijf nooit kunnen verlaten.

     

    Voor een eenvoudige twin-ontvanger met PVR hoeft de kijker tegenwoordig niet meer zo heel diep in de buidel te tasten. Ter vergelijking: bij de lancering van de originele TF4000 PVR hing er een prijskaartje van 817 euro aan de ontvanger (met 40 GB harddisk)! De adviesprijs van nog geen 300 euro voor de nieuwe TF4010 maakt het een ontvanger die zijn prijs meer dan waard is.

    Reacties