Natasja Froger

BN’ers in het ziekenhuis: Leren van de helden

Het realityprogramma BN’ers in het ziekenhuis: Leren van de helden krijgt zijn vervolg in het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda. Natasja Froger, Rachel Hazes, Caroline van der Plas en Philippe Geubels ervaren hoe het is om in deze turbulente tijd te werken in de zorg. Voldoet het aan hun verwachtingen? Blijven zij hun emoties de baas? En zijn ze uit het juiste hout gesneden om dit vak uit te oefenen? Natasja Froger is op het oog de sublieme stagiair: ze ontving al eerder de Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor haar bijzondere verdiensten voor de maatschappij en in bijna al haar programma’s worden specifieke problemen in de samenleving onder de aandacht gebracht.

BN’ers in het ziekenhuis lijkt je op je lijf geschreven!

“Voor mij was het inderdaad direct een ja. En ook thuis riep iedereen dat het echt bij mij paste. Maar je weet niet hoe je gaat reageren in zo’n ziekenhuis. Zal ik eens iets verklappen? Ik mocht lang geleden als twintiger bij een bevalling zijn. Viel ik flauw! Natuurlijk heb ik inmiddels veel meer ervaring in mijn rugzak, maar ik zou het zo gênant naar de patiënten hebben gevonden als ik nog eens van mijn stokje zou gaan.”

Op welke afdeling ben je terechtgekomen?

“Ik mocht op de spoedeisende hulp meedraaien, een enorme eer. Het klinkt prachtig, maar het is vooral rennen en ambulances wegwerken. De SEH is heel breed, alles komt in eerste instantie daar binnen. ”

Wat deed het mentaal met je?

“Het was pittig. Ik heb volle diensten meegedraaid, ook doorgewerkt als de camera’s uit stonden. Het is heftig, je staat áán, de hele tijd op scherp. Van mezelf ben ik sowieso een emotioneel betrokken mens. En dan komen er gewonde patiënten binnen die dezelfde leeftijd als je kinderen hebben; dat raakt je nog harder. Ik had het geluk dat ik na mijn diensten in Gouda nog drie kwartier in de auto naar huis kon rijden. Lekker vals meeblèren met de radio. Even landen.”

Heb je jezelf direct in ziekenhuiskleding gestoken?

“Al de eerste dag hadden Philippe en ik last van onze rug, dat kwam door al dat gesleep met de patiëntpoppen. ‘Wij lopen niet voor niets op klompen’, wist het verplegend personeel ons te vertellen. Verpleegkundige klompen hebben een goed voetbed. Daarnaast maken ze geen lawaai en je kunt spuug, bloed of urine er makkelijk afwassen.”

Dus je bent overgestapt?

“Voor mij was dat helemaal geen probleem. Als kind reed ik veel pony, maar op een dag ging er eentje vol op mijn blote voeten staan. Vanaf dat moment ben ik tijdens het verzorgen van de paarden klompen gaan dragen en ook thuis loop ik altijd op houten klompen. Ik word er altijd om uitgelachen, maar het loopt zó lekker.”

De opnamen zijn inmiddels achter de rug, wat heb je meegenomen?

“Hoeveel meer er komt kijken bij het vak van verpleegkundige. Je bent de ogen en oren van de artsen. Het werk zelf was echt een verrijking. Wat een prachtig en veelomvattend beroep. Persoonlijk werd ik gewezen op het feit dat ik tevéél aan het zorgen was. Zo was ik op een gegeven moment de veters van een patiënt aan het strikken. Dat kon ‘ie in principe ook prima zelf… Als er tijd is, is het prima, maar anders moet je dóór. Ik heb een fantastische tijd gehad en wil zeker verder als vrijwilliger. Al ruim ik alleen maar de bedden af en maak ik de kamers schoon: prima! Zet mij maar in, ik ben nu eenmaal een actief iemand.”

Lees hier het interview met Natasja Froger over De Frogers: Happy Campers

Lees hier het interview met Natasja Froger over Welcome Home

Lees hier het interview met Natasja Froger over Hart in Aktie
Lees hier het interview met Natasja Froger over Echt scheiden