Raymond Thiry
The Net

Ben je een grote voetballiefhebber?
“Nee, helemaal niet. Als er finales zijn, zit ik in het café en kan ik van mijn stoel springen als er een doelpunt gescoord wordt. Maar ik voel me niet thuis in stadions. Ik ben een beetje wars van die hele groepsdynamiek.”
Is het toeval dat de serie uitkomt nu het WK in Qatar eraan komt?
“Het land wordt niet benoemd in de serie, maar ik sta wel ergens in de woestijn met emirs te praten. Er was de hele tijd een team van advocaten mee om zeker te weten dat de FIFA geen bezwaar kon maken tegen deze serie en de parallellen die daarin getrokken worden. De voetbalorganisatie in de serie heet de World Football Association. Maar ik denk dat deze serie wel laat zien hoe het mechanisme achter de stemming van een wereldwijde voetbalcompetitie werkt.”
Je speelt weer een louche figuur. Wat heb je met zulke rollen?
“Eigenlijk helemaal niets. Het is meer dat mensen me typecasten dan dat ik voor zulke rollen opteer. Bij seizoen vijf van Penoza zag ik er weleens tegenop: daar gaan we weer, een beetje stoer lopen en kwaad kijken. Maar als je eenmaal speelt, met leuke acteurs om je heen, krijg je vleugels. Ik heb net twee films gedraaid waarin ik een andere kant van mezelf laat zien.”
Word je nog weleens benaderd door onderwereldfiguren die je herkennen uit Penoza?
“Dat blijft, ja. Hartstikke leuk. Figuren met een enkelband die bij het pompstation op me aflopen om te zeggen dat ze zo van Penoza hebben genoten in de lik. Die ben ik nooit uit de weg gegaan, hoor. Het is een luxe om zo dicht bij je personage te komen. Zo kun je die wat gelaagder maken. En ik vind het altijd prettig om van zulke mensen te horen dat ze mijn rol geloofwaardig vonden. Het zijn rotzakken, maar wel leuke rotzakken.”
Je speelt vaker in internationale projecten. Doe je die het liefst?
‘Het is sowieso leuk om werk te hebben, laat ik dat vooropstellen. En andere talen spreken is absoluut een uitdaging. Je moet veel meer doen om je rol authenticiteit mee te geven. Maar het is absoluut niet mijn ambitie om in de Verenigde Staten of zo te spelen. Het is niet van: hou me tegen, ik moet carrière maken, haha.”
Wanneer zeg jij ja tegen een film of serie?
“Ik vind het vooral belangrijk dat het gezellig is. Daarom zeg ik ook niet snel nee tegen projecten: ik ben graag onder de mensen. Anders loop ik maar als een halve zool aan mijn brommer te sleutelen. Ik ben altijd bezig met schroevendraaiers, ik stap in mijn woning over het gereedschap heen. Waar ik nu aan werk? Aan het Senseo-apparaat van mijn zusje. Ze kan wel een nieuwe kopen, maar ik ga kijken of ik hem kan repareren.”
Kijk je graag naar series?
“Daar kan ik me wel in verliezen, ja. Better Call Saul, Ozark: mooie series die personages op de voet volgen.”
Lees hier ons interview met Raymond over Doodstil